غربالگری سه ماهه اول با روش Contingent-NIPT برای تشخیص آنوپلوئیدی‌های کروموزومی با استفاده از آزمایش Cell-free DNA در روند بالینی دانمارک

اهداف

مهمترین هدف این مطالعه مقایسه پروتوکل غربالگری Combined برای T21 و ارجاع بیماران پرخطر (با ریسک بیش از 1:300) برای انجام آزمایشات Invasive و پروتوکل غربالگری Contingent با ارجاع بیماران پرخطر (با ریسک بیش از 1:100) برای انجام آزمایشات Invasive و ارجاع مادران با ریسک بینابینی (1:100 to 1:1000) برای انجام تست cfDNA می باشد.

دومین هدف این مطالعه بررسی میزان شیوع T13,T18 و SCA در جنین های تشخیص داده شده و همچنین بررسی میزان Fetal fraction موجود در خون مادر با شرایط و خصوصیات مادر و جنین می باشد.

روش انجام

مادران با بارداری تک قلوئی و ریسک بیش از 1:1000 از دو بیمارستان در دانمارک طی سال های 2014 تا 2015 انتخاب شدند. غربالگری سه ماهه اول براساس سن مادر، اندازه مارکر سونوگرافی NT و مقادیر مارکرهای بیوشیمیایی Free βhCG و PAPP-A برای تمام مادران باردار، انجام شد. نمونه خون این مادران برای انجام آزمایش cfDNA بمنظور غربالگری ناهنجاری های T21, T13, T18 و SCA جمع‌آوری شد. آنالیز cfDNA بصورت کاملا blind انجام خواهد شد، بدین ترتیب نتایج غربالگری با روش Combined و همچنین کاریوتایپ تاثیری بر این آزمایش نخواهد داشت.

نتیجه حاملگی و همچنین اطلاعات کاریوتایپ Pre & postnatal از Danish Fetal Medicine database کسب شد.

نتایج

از میان 6449 مادر که غربالگری سه ماهه اول را با روش Combined انجام داده بودند، 869 (%5/13) دارای ریسک T21 بیش از 1>1000 بودند و 597 نیز در آزمایش cfDNA مشارکت داده شدند. در میان این مادران، 15 مادر با T21، یک جنین با T13و یک جنین نیز با T18 تشخیص داده شد.
میزان حساسیت هر دو روش غربالگری برای تعیین T21، 100% بود اما میزان اختصاصیت بصورت کاملا معنی دار (p<0.0001) از 97% در روش غربالگری Combined به %8/98 در متد Contingent ارتقاء یافت.

میزان حساسیت پروتوکل های غربالگری در تعیین T21, T13, T18 از %4/94 روش Combined به 100% در روش Contingent ارتقا یافت، اما میزان اختصاصیت بصورت کاملا معنی دار (p<0.0001) از %1/97 در روش غربالگری Combined به %9/98 در متد Contingent ارتقاء یافت.
7 بارداری نیز با استفاده از آزمایش cfDNA برای SCA در گروه پرخطر قرار گرفتند که نتیجه بررسی کاریوتایپ آن را تائید ننمود و FPR برابر با %2/1 در برداشت.
میزان Fetal Fraction بصورت کاملا واضحی با افزایش وزن مادر با کاهش همراه بوده است و این در حالی است با افزایش میزان مارکرهای بیوشیمیایی و همچنین در جنین های مونث این میزان افزایش همراه می باشد.

نتیجه گیری

در یک پروتوکل بالینی با پروتوکل غربالگری Combined مناسب که در طی آن به مادران پرخطر (ریسک بالای 1:100 در Combined test) آزمایشات Invasive و به مادران با ریسک بینابینی (ریسک 1:100 تا 1:1000) آزمایش cfDNA پیشنهاد شده است، برای تعیین ناهنجاری های T21,T13 و T18 در مقایسه با روشی که در طی آن به تمام مادران باردار با ریسک بیش از 1:300 آزمایشات invasive پیشنهاد می شود، حساسیت یکسان بود، اما بصورت کاملا معنی داری میزان اختصاصیت افزایش داشته است.
این بدان معنی است که با استفاده از پروتوکل Contingent بطور معنا داری می توان از تعداد آزمایشات invasive کم کرد به نحوی که هیچ تاثیری در میزان حساسیت پروتوکل ایجاد نشود.